Je zult nooit weten...
Je zult nooit weten dat ik tranen
met tuiten huil als je naast me staat.
Je zult nooit weten dat mijn wereld
instort als je weer eens met me praat.
Je zult nooit weten hoe mijn hart
verlangt naar die oude tijden.
Je zult nooit weten hoeveel pijn
ik door deze liefde moet lijden.
Je zult nooit weten hoe veel
liefde je in mijn hart liet groeien.
Je zult nooit weten hoe
ik met al mijn gevoelens loop te stoeien.
Je zult nooit weten dat mijn muur
jou nooit heeft kunnen tegenhouden.
Je zult nooit weten dat ik
altijd van je ben blijven houden.
Je zult nooit weten waarom ik
mezelf in jou heb verloren.
Je zult nooit weten dat deze liefde
mijn leven compleet zou verstoren..
met tuiten huil als je naast me staat.
Je zult nooit weten dat mijn wereld
instort als je weer eens met me praat.
Je zult nooit weten hoe mijn hart
verlangt naar die oude tijden.
Je zult nooit weten hoeveel pijn
ik door deze liefde moet lijden.
Je zult nooit weten hoe veel
liefde je in mijn hart liet groeien.
Je zult nooit weten hoe
ik met al mijn gevoelens loop te stoeien.
Je zult nooit weten dat mijn muur
jou nooit heeft kunnen tegenhouden.
Je zult nooit weten dat ik
altijd van je ben blijven houden.
Je zult nooit weten waarom ik
mezelf in jou heb verloren.
Je zult nooit weten dat deze liefde
mijn leven compleet zou verstoren..
Reacties op dit gedicht
| priseschijn: | Vrijdag, december 16, 2005 14:14 |
| dit, is ............ zo mooi en zo een gevoel effe brok in mijn keel zo mooi, prachtig dit is zelf niet genoeg liefs prises |
|
| *Emms*: | Vrijdag, december 16, 2005 12:01 |
| oo mijn god dit is heel mooi geschreven en ook heeeeel herkenbaar,, k weet niet wat k zeggen moet,, Knuffel n sterkte |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Frans07 | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 16 december 2005 | ||
| Thema's: | ||