Pijn
Pijn
Pijn om de woorden die jij schreef
Me gedachte waren even weg
Tranen vloeiden over me gezicht
Pijn
Met gedachte waarom
Waarom was jou dit allemaal overkomen
Zo’n leuk meisje
Zoveel pijn
Pijn
Zoveel gedachtes in me hoofd
Goed en slecht
Moeilijk om het te geloven
Was het maar niet echt
Pijn
Rillingen over me rug
Bij elk gedicht
Moeilijk om te lezen
Telkens weer
Pijn
Pijn gaat nooit meer weg
Zoveel gebeurd
Niet weg te krijgen
Hoe graag je ook wil
Pijn
Ik wil je troosten
Maar weet niet hoe
Gewoon even niet meer er aan denken
Gewoon een dag geen PIJN
Reacties op dit gedicht
| patjuhhh: | Zaterdag, december 17, 2005 23:02 |
| troost haar op jou manier, dat kan zijn een knuffel, maar ook een luisterd oor. doe wat jij denkt dat ze nodig heeft om haar te troosten. en als ik dit gedicht leest heb je genoeg liefde om haar te troosten liefs patjuhhh |
|
| _Zonneschijn_: | Zaterdag, december 17, 2005 21:54 |
| Zeg het haar! Misschien laat zij met al haar liefde voor jou toe in haar hart er met haar over praten een arm om haar heen kan wonderen doen! Liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *tja* | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 17 december 2005 | ||
| Thema's: | ||