Mijn beslissing
stemmen in me hoofd
Niet te vertrouwen
onbereikbaar
niet om van te houden
Je bent alleen
en niemand staat in de weg
de weg die je helemaal alleen aflegt
Maar ze komen eraan
ze zijn onderweg
en je hoef nooit meer alleen te staan
Dat is wat me werd beloofd
en nu kan ik nooit meer geloven,
de stemmen in me hoofd
Niet te vertrouwen
onbereikbaar
niet om van te houden
Je bent alleen
en niemand staat in de weg
de weg die je helemaal alleen aflegt
Maar ze komen eraan
ze zijn onderweg
en je hoef nooit meer alleen te staan
Dat is wat me werd beloofd
en nu kan ik nooit meer geloven,
de stemmen in me hoofd
Reacties op dit gedicht
| MayadeBij*: | Zaterdag, december 17, 2005 23:04 |
| Moeilijk om hier de essentie uit te halen (is het positief of juist niet.. ) Ik lees het als positief, weg met de stemmen en op naar de warmte ;) Kus! | |
Over dit gedicht
| Auteur: **Amaru** | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 17 december 2005 | ||
| Thema's: | ||