de regendruppels
Regendruppels
De regen tikt zacht tegen de ruit
en met mijn ogen volg ik ze
verplaats mijn heel gedachtengoed
in de vrijheid van, de druppels
Steeds meer volgen, zo
vrolijk en perfect
ik zou ze willen pakken, maar
dan breken ze, uiteengespat
in de palm van mijn hand
Daar, in die druppels
zag ik mijn spiegelbeeld
zo fragiel dat ik ook breken kan
realiseer ik mij dat voor ik spat
ik helemaal niet zo zijn wil
Reacties op dit gedicht
| senta: | Zondag, december 18, 2005 17:37 |
| heel mooi geschreven :-) liefs, |
|
| chocaatje: | Zondag, december 18, 2005 16:34 |
| ja deze is weer prachtig.vooral de laatste zinnen.liefs mieke | |
| I, Lucifer: | Zondag, december 18, 2005 16:10 |
| Wauw Tom! Schitterend verwoord. liefs, Luc. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Tommie1 | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 18 december 2005 | ||
| Thema's: | ||