Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Weinig.
Weinig.
Mijn scherm leeg
niks meer bevatten
tijd genoeg
om na te denken.
Wat bedoel ik
geen wonder
verbaasde ogen
omringen me.
Wensen dromen ideen
een gouden horizon
onbereikbaar ideaal
de lat te hoog.
Onuitgesproken
vaak gezegd
vragend om meer
is dit alles?
Tegen beter weten
vechtend vloekend
toom ik in
zo kansloos.
Lege idealen
vaak verdedigd
wachtend op beter
dat nooit komt.
Wilde gedachten
weerloos in mijn hoofd
steeds minder
licht het vuur.
Eens wist ik
nu niets zeker
schijnbaar vaste vormen
vervagen in herrinnering.
Wie ik was
en waar jij
steeds minder
is het gewicht.
Schrijver: Peter.
Reacties op dit gedicht
Peterdw. vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Cheeke
:
Maandag, december 19, 2005 14:13
Prachtig geschreven! Zo wil ik er nog lezen.
Liefs, Cheeke
vlokje
:
Maandag, december 19, 2005 11:08
Heerlijk neergezet dit mooie
gedicht.
liefs sylvia
L!@
:
Maandag, december 19, 2005 07:46
mooi geschreven schrijver...
Over dit gedicht
Auteur:
Peterdw.
Gecontroleerd door:
Sheena
Gepubliceerd op:
19 december 2005
Thema's:
[Verwarring]
[Filosofie]