Voordat de klok slaat
voordat de wijzer
in haar koppig verstand
helemaal is rondgedraaid
ik moet me haasten
de wijzers tikken
mijn levensminuten razen
in een sneltempo door
voordat de cijfers
van mijn weggedrukte gevoelens
volledig uit hun rol springen
ik moet me haasten
de cijfers ratelen
mijn kansen van goud
verminderen met de dag
voordat de klok
tot aan haar eindstation komt
moet ik mijn gevoelens vrijheid geven
mijn vertrouwen schenken
of ik zal het
eeuwig te laat zijn
eindeloos herinneren
~19 december 2005 ~
Reacties op dit gedicht
| Regulus: | Dinsdag, december 20, 2005 16:13 |
| mien, prachtig gedicht, en helaas een waarheid waar je niet omheen kan :S Gewoon het beste van maken, leef alsof je leven ervan af hangt :P | |
| Koene: | Dinsdag, december 20, 2005 07:48 |
| Mooi verwoord... en geschreven.. Het is nooit te laat.. in mijn opinie.. :P XXXXX | |
Over dit gedicht
| Auteur: mienke | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 19 december 2005 | ||
| Thema's: | ||