Vergetelheid
Vergetelheid
waar is bevlogen
meegezogen
in 't zog van passie
woorden vlechtend als vanzelf
routine van oude vissers
valt alles op zijn plaatswaar is vlijt
waarmee de tijd kon doden
momenten
vervlogen
vol van spijt
maar alles, niets verandertverzonken in vergetelheid
de tijd haar tanden zag vergaan
maar loos van sporen hoop
een tocht naar
niets
onopgetrokken rookvergane glorie
opgebrand
door ongepaste stukken puzzels
uit verkeerde dozen
verzonken in vergetelheid
nimmer voor gekozen
Over dit gedicht
| Auteur: Ertju | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 20 december 2005 | ||
| Thema's: | ||