ik heb zoveel pijn
bij de gedachtes dat ik nooit meer bij jou kan zijn
nooit meer buiten lopen in het gras
om later bij te komen op een terras
nooit meer samen dingen doen
nooit meer de passie van een zoen
nooit meer de stem van iemand waarvan ik hou
nooit meer iemand die me buite warm houd in de kou
niemand kan weten wat ik voel
niemand kan begrijpen wat ik bedoel
als ik zeg dat ik deze pijn niemand toe wens
geen enkel dier, plant, of mens
deze pijn kan niemand aan
met deze pijn wil niemand bestaan
elke keer als mijn gedachtes bij je zijn
voel ik me goes,warm en fijn
dan denk ik aan de goede tijden die we waaren
de rustige tijden zoals savonds naar de maan staaren
lekker rustig voor de buis in ons eigen huis
maar die tijden komen nooit meer
en daarom doet me hard steets meer zeer
keer op keer op keer