De woordenloze ruzie die in mijn hoofd,
wordt maar niet uitgevochten
Het confilct sleept al enkele jaren voort
Er voor vluchten lukt niet meer
De mezzosopraan van mijn geweten,
Zingt de hele dag een toonloze melodie
Oorverdovend probeert ze mijn verstand,
te overschreeuwen
Het dragen van de last die ook heb gekregen
Toen mijn verstand een keuze maakte
Wordt als maar zwaarder
Ik ga er onder gebukt
Mijn gevoel weet niet meer wat te doen
Ze is van mening dat ik zo niet verder kan
Maar hoe ik met geweten en verstand in vrede kom
Is volgens haar echt onmogelijk
Gert: | Dinsdag, december 27, 2005 14:41 |
Ja, mooi. Sorry dat ik je even was vergeten. Liefs van mij |
|
Orphan Angel: | Donderdag, december 22, 2005 16:18 |
Mooie beeldspraak, Chocaatje. Een prachtige levensobservatie neergezet. Alvast een zalige kerst. Veel liefs, Orphan Angel |
|
Boudaatje: | Woensdag, december 21, 2005 20:55 |
Keigaaf gedicht en het woord mezzosopraan kende ik niet? liefs Boud |
|
Renate-td-: | Dinsdag, december 20, 2005 18:41 |
moeilijke emoties.. liefs en succes, Renate |
|
m@rcel: | Dinsdag, december 20, 2005 18:21 |
prachtig geschreven gelukkig fictief Liefs m@rcel |
|
Elze: | Dinsdag, december 20, 2005 18:20 |
graag gelezen dit laifs,,elze |
|
L.Bert: | Dinsdag, december 20, 2005 17:38 |
Oei, gelukkig fictie. | |
kimW: | Dinsdag, december 20, 2005 15:13 |
*ik stop vingers in mijn oren en zing/schreeuw luidkeels "bringmetoahappyplace* |
|
Oorlam: | Dinsdag, december 20, 2005 15:09 |
aaaah muziek in mijn hoofd;) | |