LR Dodenmars
Mijn zilte angst bedwongen
in het ritme van mijn hart, de
zorgen weggelaten in het
plaatje van perfectionisme
- ik kan het niet anders zeggen
Langzaam lopend door de
regen, langs de paden van
de dood, bloedvergietend
martelen en smekend op genade
- ik kan het niet anders zeggen
Muziek die mijn pad eens zou
verrijken valt me aan, bespeelt
mijn ritme door de nacht, en ik -
Ik kan alleen maar zeggen, dat
mijn dodenmars wegsterft in
het duister van mijn toekomst
En ik hem weer zal zoeken, liefste
Reacties op dit gedicht
| Boudaatje: | Woensdag, december 21, 2005 20:59 |
| Ik vind het een goed opgebouwd gedicht zeker door de terugkeer van die ene zin "ik kan het niet anders zeggen" dit maakt het gedicht sterker, en dan de nuance in de laatste zinnen. liefs Boud |
|
| Nemesis: | Dinsdag, december 20, 2005 19:04 |
Rakend, ik vind het een prachtig - open - gedicht. |
|
| Renate-td-: | Dinsdag, december 20, 2005 18:48 |
| 'mijn dodenmars wegsterft in het duister van mijn toekomst" wat prachtig ! succes, liefs Renate |
|
| Marjolein.: | Dinsdag, december 20, 2005 18:19 |
apart. En wat ik toch wel komisch vond: '- ik kan het niet anders zeggen' Net alsof 't een excuus is om zo'n gedicht in te sturen voor de LR.;) Flauw. Ik vind hem mooi! (laat ik ook eens wat zinnigs zeggen.) Veel succes! Weer winnen he?:P Liefs, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Suzanne. | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 20 december 2005 | ||
| Thema's: | ||