niemand die het iets kan schelen
alleen
niemand om je heen
niks om samen met iemand te delen
alsof het iemand iets kan schelen
iedereen leidt ze eigen leven
waarom zouden ze ook maar iets om mij geven
niemand die ooit een traan om mij laat
ik weet het zeker dat ben ik ook niet waard
niemand die echt weet hoe ik me voel
en me snapt als ik ja zeg maar eigelijk nee bedoel
niemand die het oprecht iets doet
of ook maar iets vermoed
mischien omdat ik zelf niet wil dat ze me zo zien
en een echte arm om me heen toch niet verdien
maar soms doet alles me gewoon veel te veel pijn
en zou ik willen dat er iemand voor me zou zijn
niemand om je heen
niks om samen met iemand te delen
alsof het iemand iets kan schelen
iedereen leidt ze eigen leven
waarom zouden ze ook maar iets om mij geven
niemand die ooit een traan om mij laat
ik weet het zeker dat ben ik ook niet waard
niemand die echt weet hoe ik me voel
en me snapt als ik ja zeg maar eigelijk nee bedoel
niemand die het oprecht iets doet
of ook maar iets vermoed
mischien omdat ik zelf niet wil dat ze me zo zien
en een echte arm om me heen toch niet verdien
maar soms doet alles me gewoon veel te veel pijn
en zou ik willen dat er iemand voor me zou zijn
Reacties op dit gedicht
| Jet van keken: | Donderdag, februari 23, 2006 08:12 |
| Ik lees zo eens je gedichtjes allemaal, Volgens Hans, hebben wij een hoop gemeen, en ik weet inderdaad zo goed wat je bedoelt en wat of je voelt, ik geef je zo viritueel een hele dikke knuf want dat verdien je, niet één arm om je heen, maar twee. Je bent sterker als je zelf denk. dikke knuf en liefs jet |
|
| Dirk Hermans: | Zaterdag, december 24, 2005 00:01 |
| er zijn mensen die wel om je geven zoals hier op site hier is het zoals een grote familie die elkaar steunen en vriendschap geven geef de moed niet op eens komt het goed heb vertrouwen en geloof er in groetjes Dirk |
|
| Hans Winter: | Woensdag, december 21, 2005 22:06 |
| toen het kind ging, niet meer wilde, wij zijn lege licht nu ring tot hele kringloop moesten gaan, toen zijn moeder de goede dingen des levens elders zocht, ik niets te zeggen had, vlocht ik vervolgens de stilte door mijn woorden, werd voor de mensen, de meesten, niemand, maar soms weer vond ik een zin die ongezien tot iemand geschreven wordt, waarin zij te lezen is vanuit een later begin. hans |
|
| Cheeke: | Woensdag, december 21, 2005 13:44 |
| Lieverd, denk niet zo negatief! Ik denk meer aan je dan je denkt want ik vind het erg wat je allemaal meemaakt. En ik geef je virtueel een arm rond je heen en een schouder om op te steunen. Ik heb je al gezegd dat je me altijd mag mailen. Veel liefs, Cheeke |
|
| Artifex: | Woensdag, december 21, 2005 13:40 |
| Die is er vast wel een, je bent diegene alleen nog niet tegengekomen. En laat je niets wijsmaken, jij verdient het wel! En dat mag je gerust anderen laten merken, het is geen geheim. Liefs, Artifex. |
|
| m@rcel: | Woensdag, december 21, 2005 13:14 |
| Zeker weten dat jij die echte arm om je heen verdient!! Alleen kan ik je nu aleen een virtuele arm om je schouder doen, maar ik hoop dat die je ook warmte geeft. Een warme omarming en een dikke warme knuff Liefs m@rcel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: lisa21 | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 21 december 2005 | ||
| Thema's: | ||