Lopend in de luwte
Lopend
in de luwte van het bos
Het bladerdak
van bovenaf fel beschenen
Mijn voeten
op het zachte mos
Mijn pijn
als sneeuw voor de zon
verdwenen
Lopend
in de luwte van het bos
De blad'ren
wiegen op de warmte
van de zon
'k laat m'n gedachten er op los
Geniet...en vraag me af
waarom dat net niet kon
Lopend
in de luwte van het bos
tussen zoveel mooie kleuren
vul ik mijn longen groen
met al die prachtige geuren
en 'k neem me voor
dit meer, snel weer te doen...
in de luwte van het bos
Het bladerdak
van bovenaf fel beschenen
Mijn voeten
op het zachte mos
Mijn pijn
als sneeuw voor de zon
verdwenen
Lopend
in de luwte van het bos
De blad'ren
wiegen op de warmte
van de zon
'k laat m'n gedachten er op los
Geniet...en vraag me af
waarom dat net niet kon
Lopend
in de luwte van het bos
tussen zoveel mooie kleuren
vul ik mijn longen groen
met al die prachtige geuren
en 'k neem me voor
dit meer, snel weer te doen...
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Eva* | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 24 oktober 2001 | ||
| Thema's: | ||