Op een late zwoele zomeravond
toen mijn hart vol rust stil klopte
onder het onbezorgde geluk
zoals alleen een kind dat kent
zag ik jou daar lopen alleen
in het park van lang vergeten dromen
Wij waren nog kinderen jij en ik
toen we naar elkander lachten
en dachten dat er niks kon zijn
dat onze harten ooit nog breken zou
maar ik zag jou daar lopen alleen
in het park van lang vergeten dromen
Vele jaren zijn vervlogen in de tijd
het geluk is niet meer te achterhalen
en mijn hart huilt zacht omdat ik weet
dat ik jou daar nog eens lopen zag, alleen
in het park van lang vergeten dromen
op die late zwoele zomeravond.