Alleen
De grote boze donkere wereld
omsluit me langzaam
Heel langzaam zie ik het licht verdwijnen
Alles wat me lief is
Keert zich tegen me
Nu ben ik alleen
Alleen in deze grote donkere wereld
Mijn grote liefde liet me vallen
Hij wist het niet of
hij me wel terzijde wilde staan
Hij moest nadenken zei hij
Verdriet boosheid en verslagenheid
zijn nu een deel van me geworden
Mijn wereld is opeens veranderd
Nog dichter wordt de wereld
om me heen
langzaam wordt ik een met de duisternis
LAngzaam verdwijn ik uit het leven
omsluit me langzaam
Heel langzaam zie ik het licht verdwijnen
Alles wat me lief is
Keert zich tegen me
Nu ben ik alleen
Alleen in deze grote donkere wereld
Mijn grote liefde liet me vallen
Hij wist het niet of
hij me wel terzijde wilde staan
Hij moest nadenken zei hij
Verdriet boosheid en verslagenheid
zijn nu een deel van me geworden
Mijn wereld is opeens veranderd
Nog dichter wordt de wereld
om me heen
langzaam wordt ik een met de duisternis
LAngzaam verdwijn ik uit het leven
Reacties op dit gedicht
| hiljaa: | Woensdag, december 21, 2005 20:41 |
| droef! laat je niet gaan in die duisternis blijf het licht zien!! knufliefs--hiljaa-- |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Freyja | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 21 december 2005 | ||
| Thema's: | ||