Waarom moet het leven zo moeilijk zijn?
Waarom kan ik niet gewoon gelukkig zijn?
Ligt het dan allemaal aan mij?
Doe ik het dan allemaal zo verkeerd?
Ik weet het echt niet meer,
Maar één ding weet ik wel heel zeker;
Leven dat doet zeer!

Starend in de duisternis,
gedachten gaan voorbij,
jezelf afvragend,
heeft het leven nog wel zin voor mij?
Tranen niet meer in bedwang,
zoeken zich een baan,
in stilte dragend de pijn,
hoe lang deze weg nog voort te gaan.

waarom duurt geluk zo kort?
waarom duurt geluk maar heel even?
waarom duurt pijn zo lang?
waarom duurt pijn mijn hele leven lang?

Ik ben zo leeg
Zo leeg van binnen
Ik voel me klote
Klote dat is niet fijn
Al die mensen die lachen ik denk waarom?
Ik ben zo leeg en ik weet niet eens waarom!
Het liefst ga ik slapen
sluit ik me ogen voor heel lang
ga ik naar boven naar het paradijs

Ik voel me als een steen
kan me niet bewegen
Stil in de koude regen
in mijn hoofd storm
verdriet enorm
verdriet om jou
voor iets dat ik totaal niet wou.

Niemand weet hoe ik me voel.
Niemand weet wat ik bedoel.
Helemaal niemand ziet mij staan.
Ze hebben allemaal liever dat ik heen ga.
Ik voel me zo rot.
ik ga er aan kapot.
Zou het ooit nog overgaan?
Of zou ik altijd alleen blijven staan?