Hemels
Hemels
Door Emjay
waar kwam je vandaan
wie heeft je gestuurd
hoe wist je van
mijn bestaan
mijn muur
schat
waar ooit mijn hart zat
bloedt nu je naam
't is mij een zorg
wie jij bent
je herkent
schat
je hete adem ontluikt mij
ik schrik van genot
je laat me gaan
ik mag komen
droom je
schat
onze eigen ogen zijn blind
tot we mogen zien
dat liefde tijdloos
geweld doet
aan zin
niet te min
ik leefde maar doelloos dwalen
onvruchtbaar bar strijden
nooit in kern erkend
tot jij mij wij
mijn G-d
hemels
schat
Reacties op dit gedicht
| *Emms*: | Donderdag, december 22, 2005 12:51 |
| Super.! | |
| k0ekjehh: | Donderdag, december 22, 2005 10:26 |
| héél mooi! | |
| mamsiemomo: | Donderdag, december 22, 2005 10:21 |
| Geweldig geschreven! | |
| Emjay: | Donderdag, december 22, 2005 09:42 |
| Dank je Sunset! Ik lees jouw gedichten ook graag, mooi, heel mooi! | |
| sunset: | Donderdag, december 22, 2005 09:29 |
| Prachtig liefdesgedicht, door mij graag gelezen. Liefs, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Emjay | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 22 december 2005 | ||
| Thema's: | ||