Parijs, 19de eeuw
'n Excentrieke pater
waggelt door het schip
en condoleert intriest de overigen met 'n dogmatisch requiem
Bewonderd zet hij
in z'n rijkelijk versierde pij
de alomtegenwoordige klaagzang in
over 't onrecht in de maatschappij
Naast zijn dirigeren wriemelt
er in de schurftige kerkers
van de Notre-Dame een
verhongerde empathie
In 'n schuldbelijdende stortbui
kokhalzen de waterspuwers
onderaan de steunberen
meelijwekkende schijnheiligheid
over slaperige vleermuizen
Bedeesde wezen blijven
doorweekt de deurklopper
strelen
achter de poort zwaait immers
de eeuwig blinde
profane lyriek de plak
waggelt door het schip
en condoleert intriest de overigen met 'n dogmatisch requiem
Bewonderd zet hij
in z'n rijkelijk versierde pij
de alomtegenwoordige klaagzang in
over 't onrecht in de maatschappij
Naast zijn dirigeren wriemelt
er in de schurftige kerkers
van de Notre-Dame een
verhongerde empathie
In 'n schuldbelijdende stortbui
kokhalzen de waterspuwers
onderaan de steunberen
meelijwekkende schijnheiligheid
over slaperige vleermuizen
Bedeesde wezen blijven
doorweekt de deurklopper
strelen
achter de poort zwaait immers
de eeuwig blinde
profane lyriek de plak
Over dit gedicht
| Auteur: Verilan | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 22 december 2005 | ||
| Thema's: | ||