De kerstdagen komen dichterbij.
Eenzaamheid vervuld zich in mij.
Helemaal geen warm gevoel.
Stekende pijn vermengd met verdriet, een heleboel.
Ooit waren het voor mij ook dagen van plezier,
gelach gezelligheid en vertier.
Gezellig zitten met het hele gezin,
Nu zie ik er het nut niet meer van in.
Kerst is bedorven door de jaren heen,
het gevoel van samenzijn is vervangen door een gevoel van alleen.

Eenzaam en leeg van binnen,
kan de slechte herinneringen van de afgelopen jaren niet verdringen
Met kerst kruip ik liever stilletje weg,
zonder woorden of uitleg.
Wil dan niemand om mij heen.
Wil dan liever zijn zoals ik mij voel, alleen.
Laat de anderen maar lachen en genieten,
samen het lichaam met drank vol gieten.

~~Schijnheilig goed voor elkaar zijn.~~
~~Elkaar het beste wensen.~~
~~Vervolgens doen we elkaar toch weer pijn.~~
~~Vraag me af waar we mee bezig zijn mensen.~~~


Maar voor mij geld deze reden zelfs niet.
Kerst deed mij meerderenmalen verdriet .
Niets gevoel van vrede en geluk.
Jaren geleden ging dat al stuk.
Het liefst verdwijn ik met kerst gewoon van hier.
Weg van al dat schijnheilige gedoe en plezier