Daar ligt zij dan,een vrouw van 92 jaar,
ze wacht rustig af wie haar komt verzorgen.
Als zij geholpen is, is zij klaar,
en deze dag zal bijna hetzelfde zijn als morgen.
Toch heeft zij hele leuke dagen,
luistert naar de radio,kijkt naar de t.v.
Je hoort haar zelden klagen,
en belangstellend leeft zij met ons mee.
Vroeger is voor haar verleden tijd,
de tijd is snel gegaan.
Ooit was zij eens een jonge meid,
met een heel ander bestaan.
Nu zijn haar haren dun en grijs,
kan niet meer alles wat zij graag wil.
Maar haar verhalen zijn het bewijs,
de tijd staat echt niet stil.