De nacht valt me zwaar
al kan ik het niet verklaren
het is alsof ik tranend terug verlang
naar voorbij gegane jaren
Alsof er een deel van mijn leven
is weggespoeld met woorden
Woorden vol kracht en moed
die mij eigenlijk nooit toebehoorden
Alsof de klok wel verder tikt
doch de tijd altijd stil blijft staan
Ik word wel steeds ouder maar begin
ieder jaar toch weer van voor af aan
Het is alsof ik kilometers hardloop
terwijl geen mens me langs ziet komen
Ik schreeuw en huil met een glimlach
want de tranen willen 's nachts pas stromen
Het is alsof men in me gelooft
maar me liever onderuit ziet gaan
En als ik dan eens wat vaart minder
heb ik m'n best niet hard genoeg gedaan
Alsof ik schreeuw voor luisterende oren
met woorden van verdriet en pijn
Maar niemand me ooit écht zal horen
omdat er verwacht wordt dat ik..
ooit anders zal zijn
| H.J.: | Vrijdag, december 23, 2005 00:12 |
| Er is altijd een luisterend oor, en dus ook voor jou. Misschien heb je dat gevoel niet, maar het is echt zo.Blijf zoeken meis. het is belangrijk. liefs en fijne feestdagen H.J. |
|
| mamsiemomo: | Donderdag, december 22, 2005 23:12 |
| Misschien geen luisterend oor,... maar wel....lezende ogen, die veel begrijpen.... Veel sterkte en blijf schrijven! | |
| Ann Geets: | Donderdag, december 22, 2005 23:09 |
| Heel mooi | |
| m@rcel: | Donderdag, december 22, 2005 23:07 |
| droefmooi maar heel mooi geschreven Liefs m@rcel |
|
| ato: | Donderdag, december 22, 2005 22:49 |
| Mooi gedicht! Ik hoop voor jou dat je ooit een echt luisterend oor vind. |
|
| Auteur: Manja Moraal | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 22 december 2005 | ||
| Thema's: | ||