Waarom moest dit gebeuren?

De eerste keer zwanger,
een zalig gevoel.
9 maanden lang,
Wie weet wat ik bedoel?
Toen was je daar,
onze eerste spruit.
Mijn geluk kon niet op,
ik schreeuwde het uit.
Een jaar later wensten we je
een broertje of zusje.
Maar ons geduld werd op de proef gesteld,
het wou niet meteen lukken.
toen je 2 werd was het eindelijk zover.
er groeide opnieuw een baby in mama haar buik.
3 hele korte maanden hebben we genoten,
van het idee dat de familie ging vergroten.
Op de 4de maand ging het fout,
onze baby was al een maand gestorven.
mijn enigste wens was om bij hem/haar te kunnen zijn
maar toen dacht ik aan mijn lieve kindje van 2.
de wereld stond meer dan 2 maanden stil.
Nu is er dan toch een broertje gekomen,
maar mijn verloren kindje vergeet ik nooit.