Ik kniel neer voor je kist...

Ik kniel neer voor je kist

Het is makkelijk.. om gedag te zeggen..
en dan kniel ik neer.. voor je grafkist..
een witte kist.. met enkele rozen op.. die nog vers ruiken..
ik aanbidde je.. maar het mocht niet blijken..
ik kniel voor je kist neer.. en geef de kist een zoen..
een zoen bestemd voor jou..
in deze dagen van rouw.. moet ik denken aan.. rozen met doornen..
hoe je afscheid kon nemen.. onmogelijk voor me te begrijpen..
ik hield van je.. een lange tijd.. en nu..
kniel ik voor je kist neer.. terug gevlogen naar vervloge tijden..
neem ik afscheid voor je witte kist..
die ik aanbid.. ik kniel neer.. en beken dat ik je mis..

Geschreven door

Bita

Reacties op dit gedicht

Bita vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

joanne mannocci:	Maandag, maart 25, 2002 11:33
je moet natuurlijk altijd je waarde voor jezelf kunnen behouden, goed gezegd LH

Bitanem:	Donderdag, oktober 25, 2001 12:29
Ga je een beetje kritiek geven ofzo? Staat er onderaan mijn gedicht "dit is perfect?". Nee dus, ga een beetje die van jezelf afbreken, ipv die van mij te zitten afbreken. Dit gedicht heeft een zekere waarde voor mezelf. Bitanem

Albrecht Paul:	Donderdag, oktober 25, 2001 12:05
Zachtjes, in dit gedicht, nader je jezelf, het 'wij' dat niet meer is en vindt je gebaren en het woord bij de daad. 'Aanbidden' gebruikt met alleen voor God, soms voor een geliefde maar toch niet voor een kist?! 'die ik aanbid' lees ik liever als 'het laatste van je, dat ik kan aanraken'. In regel 4: 'ik aanbad je' is correct.

Over dit gedicht

Auteur: Bita
Gecontroleerd door:
Gepubliceerd op: 25 oktober 2001
Thema's: [Verdriet] [Dood] [Geloof]