stofjes dansen heel devoot
stofjes dansen heel devoot
hoogte geeft geluid
zijn stilte terug
mensen buigen in gebed
generaties litanieën
hebben heiligen met
rozenkransen neergezet
beelden gapen op pilaren
ogen navelstaren en hun
handen reiken naar de Heer
de zon mat kleuren
door het glas in lood, verlicht
het bidden voor de dood
stofjes dansen heel
devoot in slierten rook van
meer dan duizend kaarsen
het orgel speelt een lied
van ongeschreven regels
die partituur vergeet ik niet
wil melker
23/12/2005
Reacties op dit gedicht
| H.J.: | Zaterdag, december 24, 2005 00:57 |
| Prachtige partituur Wil. fraai sfeerbeeld. nachtgroet H.J. |
|
| hiljaa: | Vrijdag, december 23, 2005 21:02 |
| zeer speciaal vind ik dit! knufliefs--hiljaa-- |
|
| m@rcel: | Vrijdag, december 23, 2005 18:35 |
| schitterend mooi en graag weer gelezen Fijne dagen Liefs m@rcel |
|
| remie: | Vrijdag, december 23, 2005 17:26 |
| mooier heb ik niet gelezen van je, prachtig...liefs Remie | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 23 december 2005 | ||
| Thema's: | ||