(uitd.) Druppels in Maneschijn
Druppels in maneschijn
Sterren stralen
Zachtjes maar helder
Ik zit eronder
Ernaar te kijken
De maan strooit zijn gloed
Over het verlaten landschap
Ik kijk ernaar
Zing ernaar
De nacht is koud
Omringt me met duisternis
Omarmt me met kilte
Omsingelt me met eenzaamheid
Heel alleen in de donkere nacht
Ben ik eenzaam
De sterren verlichten mijn gezicht
De maan mijn tranen
En zelfs in de maneschijn
Zijn ze soms nog niet te zien
Sterren stralen
Zachtjes maar helder
Ik zit eronder
Ernaar te kijken
De maan strooit zijn gloed
Over het verlaten landschap
Ik kijk ernaar
Zing ernaar
De nacht is koud
Omringt me met duisternis
Omarmt me met kilte
Omsingelt me met eenzaamheid
Heel alleen in de donkere nacht
Ben ik eenzaam
De sterren verlichten mijn gezicht
De maan mijn tranen
En zelfs in de maneschijn
Zijn ze soms nog niet te zien
Reacties op dit gedicht
| Innerchild: | Donderdag, januari 05, 2006 20:41 |
| Klinkt echt heel eenzaam ... maar ook echt heel mooi ! Groeteke, Inner |
|
| rainbow_fairy: | Donderdag, december 29, 2005 21:40 |
| heel mooi geschreven! uitdaging is geslaagd! groetjes, |
|
| m@rcel: | Vrijdag, december 23, 2005 18:32 |
| wat een prachtig gedicht Tuimelaar heel mooi Fijne dagen liefs m@rcel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Tuimelaar | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 23 december 2005 | ||
| Thema's: | ||