Essen
Museum van Grard Meeusen:
bezittingen van vervaagde doden,
gerangschikt in sfeervolle kamers.
De zalige roomsen van toen noden
in hun huis, herberg, school, kapel.
Het oog van God gebiedt:
hier vloekt men niet.
Ik zie het heilig hart,
de drank,
een winkel.
Ook een stel foto's:
jonge militairen die inmiddels,
evenals hun jonge dames, zijn
vergaan.
Ik troost mij later aan
een gladde stalen tafel
met een expresso en
een Brusselse wafel.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Huub Hoek | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 23 december 2005 | ||
| Thema's: | ||