waar vind ik troost?

is er helemaal niemand
die mijn verdriet begrijpt?

snikkend, huilend kom ik mijn nachten
minuutje voor minuutje langzaam door
en 'k wil U niet verachten,
maar waar leef ik nu nog voor?

eigenlijk wil ik ook helemaal niemand
die mijn verdriet begrijpt
omdat ik tot op heden
het zelf ook altijd weer vermijd!

-lisette-

Geschreven door

how*to*go

Reacties op dit gedicht

howtogo vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Over dit gedicht

Auteur: *howtogo*
Gecontroleerd door: Sheena
Gepubliceerd op: 23 december 2005
Thema's: [Troost] [Verdriet] [Eenzaamheid]