wat ik voel kan ik niet uitleggen
niet aan jou,
niet eens aan mezelf
begrijp niet eens hoe ik dit voellen kan
ik was toch niet opzoek
wou toch geen relatie
ik miste af en toe die arm,
om achter teschuillen
maar wou niemand,
niemand om van tehouden
de eerste keer dat ik je zag
was het enkel 'wat een leuke jongen'
en naar dat ik dan met je sprak
leek je me nog leuker
maar er waren geen vlinders
ik wist wat ik deed
door met jou..,
ach.. om teblijven gaan
ik wist wat je wou
en hoe je zoal in het leven stond
een jongen dat vrij moet zijn
dat dacht ik
laat gaan
hij zit jou toch om één ding staan
om enkel die leegte omtevullen
je ging weg
we maakten weer een afspraak
of ik nou wou of niet
nee zeggen kon ik niet
je was gewoon z'n jongen
waar ik geen nee teggen zeggen kon
sprak je nog een aantal keer
op msn en aan aan de telfoon
begon je steeds leuker tevinden
zonder dat ik het zelf door had
zonder dat ik het zelf wou
dus drukte het weg
voor iedreen
en bovenal voor mezelf en jou
ik wou niet verliefd zijn
niemand meer in mij lven laten
dat veroorzaak enkel veel pijn
maar onbewust lied ik je toe
nu onwijk ik je op elk manier
ben erg bot en kort af
dus alsjeblieft doet mij een plezier
ik weet dat je niet van me houd
dat je niets voor me voelt
dat je enkel een speeldje zoekt
dus laat mij met rust
ben al zovaak gekwets
wil het niet nog eens voellen
wil niet weer eens in die put zitten
tewijl ik op jou liefde zit tedoellen
ga en praat niet met mij
ga en geniet
maar vraag niet naar mij
ga en denk aan een ander
je speeltje mischien
wand ik nee wil het niet zijn
*erg vlut maar op het moment voel ik me echt zo en moest het er even uit goeie*