heel even de zon en donderwolkje
heel even..
heel even straal je mij warmte
over mijn donzige wangen
heel even breng je me tot kalmte
als we aan elkaars lippen hangen
heel even kijk je diep in mijn ogen
wakkert mijn volle energie aan
heel even blijven die kijkers me bekogelen
die vonken niet te weerstaan
heel even voel ik uw hete adem niet meer
brengt me in de war en weet ik niet waarheen
heel even ben je er toch nog één keer
tot je plots alweer verdween
heel even...
heel even straal je mij warmte
over mijn donzige wangen
heel even breng je me tot kalmte
als we aan elkaars lippen hangen
heel even kijk je diep in mijn ogen
wakkert mijn volle energie aan
heel even blijven die kijkers me bekogelen
die vonken niet te weerstaan
heel even voel ik uw hete adem niet meer
brengt me in de war en weet ik niet waarheen
heel even ben je er toch nog één keer
tot je plots alweer verdween
heel even...
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: donderwolkje1 | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 25 december 2005 | ||
| Thema's: | ||