schelden
't is de polderjongen, doorloopschaatser, 's ochtends met de zon weer op, dijkenbouwer, bergverplaatser, altijd eigen boontjes dopt, ik laat me geen oor aan naaien, ja maak dat de kat maar wijs, bang om met wind mee te waaien, alles heeft z'n prijs, doe maar gewoon dan doe je gek genoeg, mijn geduld kent ook z'n grens, sceptisch,sjacherijnig, stroef, star, zelfoverschattend mens.
Reacties op dit gedicht
| Laurens Windig: | Dinsdag, maart 05, 2002 16:09 |
| Niets gaat teloor!!!!!! | |
| Albrecht Paul: | Vrijdag, oktober 26, 2001 11:00 |
| Dit is vooral terugschelden, vermoed ik. Het rijm gaat in de zinnen achter elkaar wat teloor. Klinkt oer-hollands, met die polder, die doorloopschaatsen en die dijken! Pittig & krachtig. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Achmed Hassani | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 25 oktober 2001 | ||
| Thema's: | ||