traan rollend over een gezicht
het gezicht dat ik amper nog ken
zoveel pijn, zoveel verdriet
het verwerken gaat nog niet

het gevoel van houden van
je weet wat ik bedoel
mensen die zeggen je kan het heus wel aan
je moet jezelf er door slaan

De pijn gaat recht door mijn hart
Het verdriet gaat door me geen
je raakte me op de gevoelgste plek
en dan nog
steeds opnieuw
weet ik: samen komen we er door...

Dit gedicht heb ik geschreven omdat ik een heel harde nood had te kraken op kerstavond maar dat probleem was nog meer voor mijn vriend, die ik ondertussen al 6 jaar ken, en steeds meer en meer leer kennen, ik bewonder hem,Maar dit kwam zo hard aan, en het mooist dat ik nu kon krijgen was dat we nu nog meer bij elkaar staan. Lieve schat dit was hard maar welke problemen er nog komen we slaan er ons wel dooR...