Er klonk een traan in zijn stem.
Gebroken.
Een glimlach verscheen op zijn dunne lippen.
Trillend.
We kunnen niet meer liegen.
Zijn ogen spraken
Duizend ongesproken woorden.
Terwijl het geschreeuw van de ongeboren kinderen
Door onze hoofden galmt.
Zijn handen vlogen.
Wouden vrij zijn,
Alles vertellen,
Duidelijk maken.
Alles wat gebeurt is,
En nog gebeuren zal.
We zijn te eerlijk.