bart
de deurbel gaat,
een zucht van verlichting,
het is mn kind die voor me staat,
er kan zoveel gebeuren,
ja daar in het donker,
op de straat,
mijn kerstgevoel bestond al niet,
want ik moet ook overleven,
met mijn kind,
vaak zoveel verdriet,
dus wens iedereen wel een goed nieuw jaar,
maar ik geloof niet zo in de mens,
die is destructief,
en doet een ander vaak veel verdriet
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: anjaatjuh | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 26 december 2005 | ||
| Thema's: | ||