meisje
Wanhopig staart het meisje voor haar uit
haar ogen,
rood van de tranen
haar pols,
rood van het bloed
Ze kijkt me aan
en roept dat ze me haat
dat het allemaal mijn schuld is
Ze zakt door haar knieën
en blijft bewegingloos op de vloer liggen,
badend in haar eigen bloed
Het is voorbij
Ze is dood
Vaarwel,
meisje van de spiegel
haar ogen,
rood van de tranen
haar pols,
rood van het bloed
Ze kijkt me aan
en roept dat ze me haat
dat het allemaal mijn schuld is
Ze zakt door haar knieën
en blijft bewegingloos op de vloer liggen,
badend in haar eigen bloed
Het is voorbij
Ze is dood
Vaarwel,
meisje van de spiegel
Reacties op dit gedicht
| petronella: | Donderdag, december 29, 2005 02:27 |
| triest maar mooi | |
| Larisjeee: | Woensdag, december 28, 2005 20:34 |
| Deze raakt me echt!! Heel erg mooi!! |
|
| braakiejz: | Woensdag, december 28, 2005 12:58 |
| een moment dat ik dnek nog een keer lezen.. wat een mooi rakend gedicht! | |
| * just me *: | Dinsdag, december 27, 2005 18:31 |
| *stilte* mooi gedicht! dikke kus * just me * |
|
| miekemuis: | Dinsdag, december 27, 2005 12:46 |
| Amai! Effe ineens wakker geschoten! Je hebt echt een rakend gedicht geschreven! Je mag me altijd mailen als je wil hoor! Kus, miekemuis |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *Little Sister* | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 26 december 2005 | ||
| Thema's: | ||