achtervolgd door vreemde mannen,
sla jij op de vlucht.
van geluk en liefde verbannen,
in jouw land een oorloglucht..
mensen haten elkaar,
zonder dat ze elkaar kennen.
en je kinderogen
moeten aan al dat vele geweld wennen.
een man in een groen pak,
met een groot geweer.
het is een soldaat.
angstig sla je je ogen neer,
en smeekt: 'doe me geen kwaad.'
deze man lijkt 'goed' te zijn,
en hij neemt je mee.
naar een kouder land.
zonder oorlog en ook geen pijn.
uit de oorlog gekropen,
in een vreemd land gestrand..
*samen met mijn vriend heb ik 'tears of the sun' gekeken. De film greep me heel erg aan, toen ik hoorde dat het gebasseerd is op een waargebeurd verhaal, kreeg ik kippenvel. Vandaar dat ik dit schreef, voor iedereen die zich er ook maar iets in herkent. Ik denk namelijk dat 'wij' er veel te makkelijk over denken, de meesten althans, want als je uit de oorlog bent, moet je nog wel beginnen met opbouwen, en hoe doe je dat? na al die trauma's die je hebt opgelopen..*