Mortality
> Mortality
Sreaming voices killed
the imagination of their deeds
none was prepared to fly
in a space it’s needs
Falling tears
upon the soul they melted
the heart, and colours felt
upon a face unbelted
Prosecution of the cause
banished fear to speak
in a language to be heard
in feelings of the truth
Moreover the youth
was an phenomenon
to rebuild the existance
of being seen in reality
> Some things are ment to be
faded by mortality
Reacties op dit gedicht
| ~*louise*~: | Zaterdag, januari 14, 2006 11:50 |
| Ik raak steeds meer gecharmeerd van jouw gedichten. Deze vind ik in het bijzonder heel erg mooi. veel liefs, loes |
|
| milamber: | Dinsdag, december 27, 2005 19:16 |
| nee, carpe diem, leef alsof je doodgaat ^^ das vaak een betere motivator. op wat schoonheidsfoutjes na, goed engels, en mooi geschreven gr kerwin |
|
| charly: | Dinsdag, december 27, 2005 01:10 |
| Mocht het nederlands zijn ik zou er wat op antwoorden. Nu kan ik enkel zeggen dat sterfelijkheid niets in de weg hoeft te staan buiten het eeuwige leven. Leef alsof je al lang dood bent. | |
Over dit gedicht
| Auteur: sorriso promise | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 27 december 2005 | ||
| Thema's: | ||