sterflijkheid
mijn vingers spelen in de leegte
hun liefdesspel waar avond mij
in een te zwaar verlangen overvalt
ik schrijf wat blinde woorden
in donker zwart op maagdelijk wit
waarvan de echo in de ruimte schalt
in nacht en nevel voel ik nog jouw huid
al dwaal ik dode tussen die nog leven
mijn ogen zoekend tot ik jou herken
een hart in ijs draagt nog jouw beeld bevroren
en meer dan een herinnering alleen
aan maart die neemt de lente tot zijn bruid
mijn oren zijn in doofheid stil
en ‘k lees jouw lippen voor gesproken
drink elke traan die uit jouw ogen vloeit
de wereld draait ook zonder mij
na nachten waarin eenzaamheid verborgen
zelfs als ik dat zelf nog niet wil.
**********
sunset 27-12-2005
**********
| m@rcel: | Dinsdag, december 27, 2005 13:25 |
| schitterend mooi gedicht Sunset Knuff/liefs m@rcel |
|
| Klaes: | Dinsdag, december 27, 2005 12:55 |
| top sunset,poetisch erg mooi groet/klaes |
|
| hadassah: | Dinsdag, december 27, 2005 10:52 |
| Voor zulke prachtige gedichten heb ik geen woorden... | |
| Nemesis: | Dinsdag, december 27, 2005 09:11 |
Mooi, gewoon mooi. Alsof de wind speelt met mijn trommelvlies, vereenzelvigd zich dit gedicht tot een lied. Een mooi lied. |
|
| L!@: | Dinsdag, december 27, 2005 08:58 |
| vreemd he.. dat we allemaal sterfelijk zijn... mooi gedicht van je Sunset (I) groetjes, L!@ |
|
| Sunflower Ria: | Dinsdag, december 27, 2005 08:54 |
| stilmakend....... stilletjes stil....... ssssttttt....... liefs en dikke knuffelkusxx warme omarming SunflowerRia |
|
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 27 december 2005 | ||
| Thema's: | ||