die zwarte nacht
die koude nacht
jij aan mijn bed
die lange wacht
die jij mijn engel
deze nacht ook weer voltrekt
met je blauwe vleugels
hebt beschermd en toegedekt
totdat de warme stralen
van de zon door de kozijnen gluren
en de schaduwen zich
voltrekken op de muren
dan open ik mijn ogen
en bedank je voor de wacht
vang nog snel een laatste glimp op
voordat je mee glijd met de nacht