Die ene dag…!!

Ik lig in me bed, luister muziek en denk aan j0u…
K denk aan al de dingen die we samen deden,
We k0nden hele dagen niks d0en, gew0on een beetje samen 0p bed liggen, en praten 0ver van alles en n0g wat.

Maar dat alles kan nu niet meer want ik w0on hier en jij w0ont daar.
Ik weet n0g g0ed die ene dag, k v0elde een afstand tussen j0u en mij terwijl ik in je armen lag!
Ook Ik weet n0g g0ed dat we bijna niks tegen elkaar wisten te zeggen het was als0f je een vreemde v0or me was.

T0en ik je terug naar het stati0n bracht zijde we bijna heel de weg niks k v0elde een s0ort van spanning en k dacht aan wat je z0 z0u gaan zeggen k v0elde al dat het niet g0ed zat tussen 0ns, 0ok jij zat te denken, je dacht aan h0e je het me z0u zeggen h0e je z0u zeggen dat je de afstand te gr0ot vind
En dat het beter is dat het 0ver is.

En daar st0nden we dan, je zij dat je me iets m0est zeggen…en k wist het al, ik wist wat je zou gaan zeggen en me hard kl0pte in me keel…
Je vr0eg 0m een kus maar k weigerde k k0n het gew0on niet, niet nu dat k wist wat je ging zeggen.

T0en zij je: het is misschien beter dat het 0ver is, ik vind de afstand gew0on té gr0ot en k k0n wel d0or je gr0nd zakken van pijn het was als0f hij een mes in me hard had gest0ken…
Je ging verder: je zei het is niet dat k niet van je h0u, je bent het eerste meisje waar k egt verliefd 0p ben je bent egt alles v0or me en juist daar0m vin k het z0o erg dan k je z0o weinig zie. M’n hard brak t0en je dat zij…

K stapte 0p me fiets en de tranen r0lde 0ver me wangen, k dacht aan de w0orde die je had gezegd en k was bang je n0oit meer te zien, n0oit meer je lieve lag en je armen 0m me heen.
K zag de trein rijden het liefst was k er achter aan gerend en geschreeuwd dat k niet z0nder je kan en dat je me niet m0et verlaten maar k hield me in…

En nu zit k hier z0nder j0u en z0nder hard want t0en je die w0orden tegen me zij nam je m’n hard mee, gebr0ken maar lijmbaar en k h0op dat k me hard 0oit weer terug krijg en dat k jou dan weer z0u zien.