De fee II
Het elfenstof zweeft om haar heen
Zo op zichzelf, maar niet alleen
Het licht dat op haar vleugels strijkt
Ze glimlacht
als je kijkt
Die blik die haar ongrijpbaar maakt
Haar grote blauwe ogen
Een stem die zuiv're tonen slaakt
De bloemen kust, de dauw ontwaakt
Maar zo weer weggevlogen
Haar licht dat dwaalt op aarde neer
in duisternis gehuld
Haar stille pracht
verhult de nacht
Maar pas op - zij heeft de macht
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Meisje met de parel | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 27 december 2005 | ||
| Thema's: | ||