vader
ik heb het nooit goed gedaan in jou ogen,ik vraag me af of je me wel ooit heb gemogen..of je ooit eens trost op mij bent geweest..dat zal ik misschien begrijpen als ik die brief lees..
ik durf niet te kijken,het liefst wil ik je altijd ontwijken..maar ik kan niet weg lopen van mijn vader,dankzij hem ben ik hier op deze aarde..
alsof ik daar dankbaar voor moet zijn..tot nu toe deed alles alleen pijn..je vraagt nooit is hoe het gaat in mijn leven..je wilt alleen maar kritiek geven..
je vind dat ik te weinig eigenwaarde heb,maar he zou dat nou komen,dat heb jij me jaren geleden al ontnomen..
toen je al die dingen zei over mij.
zal er ooit een dag komen,dat je van me houdt om wie ik ben of kan ik daar alleen maar van dromen
Reacties op dit gedicht
| kellys: | Dinsdag, december 27, 2005 22:09 |
| heel herkenbaar ik zou zo graag ook die dingen tegen hem willen zeggen maar ik durf niet ben bang om weer afgekraakt te worden door hem maar veel succes hoop dat jij wel sterk genoeg ben liefs kelly | |
| ~* Lady Love *~: | Dinsdag, december 27, 2005 20:43 |
| aan faith&hope, Zo herkenbaar, opzoek naar die eeuwige erkenning van je vader. Ik heb dat hoofdstuk af kunnen sluiten, want het komt toch nooit, anders had het er al lang geweest. Sterkte met jouw gevoelens. ~* Lady Love *~ |
|
Over dit gedicht
| Auteur: faith&hope | 
|
|
| Gecontroleerd door: fox_bert | ||
| Gepubliceerd op: 27 december 2005 | ||
| Thema's: | ||