Mijn enige echte thuis.
Mijn enige echte thuis.
hahahhaah ik kijk rond in dat overvolle slaapkamertje van mezelf,
Het is vol, rommelig en rose maar o zo mij.
Ik begon met een lach,
mijn lach werd een snik,
die snik werd een traan,
en die ene traan werd een golf van verdriet.
Maar ach dat het maakt allemaal niet meer uit,
want ik zit in mijn kamertje.
Mijn kamertje mijn enige echte thuis
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: wendyk | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 27 december 2005 | ||
| Thema's: | ||