Tranendal-IC
Het hoofd dat knispert
een zondagstrein; te laat
een regenachtig tafereel
plassen, natte honden
laarzen stampen erdoorheen
Blik; van wat moet ik nou?
hier te staan op wacht
om te draaien in de vroege
nacht en hopen dat jouw
sleutel uit een broekzak glijdt
De trein die uitbleef stopt
een conducteur kijkt haastig
rond en fluit voor haast
een wolk van water waait
met mijn tranen door het duister
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Han Sterk |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 28 december 2005 | ||
| Thema's: | ||