Met blote voeten sta ik op de koude vloer
kijk naar de sterren door een beslagen raam
ik weet niet waar je bent of waar je gaat
ik fluister slecht zachtjes jou naam
De tranen van gemis duw ik vooruit
ik wil ze niet zien in deze donkere dagen
moet aanvaarden, loslaten en accepteren
al zit mijn hoofd nog zo vol vragen
Even sta ik stil bij wat is geweest
dan stap ik weer in mijn warme bed
ik denk aan de toekomst, waar ga ik heen
laat ik los, doe ik alles weg wat ik had opgezet
Ik wil niet altijd alles zelf regelen
overal altijd alleen voor staan
met een lief maatje aan mijn zijde
kan ik mijn leven beter aan
Een rilling gaat door mijn wakkere lijf
ik weet niet hoe het moet en waar het heen gaat
doorlopen, plannen maken, lief hebben, lachen,
feestvieren, zingen, dansen dat is waar leven voor staat
Herinneringen en toekomst
ze stoeien zo vreselijk met elkaar
alles was zo vertrouwd en gewoon
nu maak ik eerst de stap over de drempel naar
……….tweeduizendzes…….
Anneke van Dijk-Ploeg: | Woensdag, december 28, 2005 19:14 |
dat "samen" er niet meer is ervaar je als groot gemis; in je hart is "samen" er altijd, dat geeft kracht om door de gaan. sterkte, namasté, Anneke |
|
Gert: | Woensdag, december 28, 2005 16:51 |
'Herinneringen en toekomst ze stoeien zo vreselijk met elkaar' Alweer zo'n geweldige zin. Mooi hoor.;) |
|
Peter van der Linden: | Woensdag, december 28, 2005 14:49 |
Al is het moeilijk, het verleden kun je helaas niet meer terughalen. Richt je dus maar op de toekomst, want ook je overleden man wil je graag gelukkig zien, denk ik. Je zult hem nooit kunnen vergeten en dat is ook goed, maar jouw leven gaat verder en met blijven treuren en twijfelen verspil je kostbare tijd. Dus meid durf te leven! Dit is het advies dat ik je vandaag hier geef. Al ken ik je niet persoonlijk, ik zie je toch graag gelukkig. Een dikke knuf van, Peter. |
|
vivika: | Woensdag, december 28, 2005 13:31 |
heel erg mooi remie ik ben er een beetje stil van knuff | |
m@rcel: | Woensdag, december 28, 2005 13:01 |
adembenemend stilmakend mooi Liefs m@rcel |
|
Artifex: | Woensdag, december 28, 2005 12:40 |
Wat heb je dat toch prachtig geschreven. Petje af. Liefs, Artifex. |
|
poky: | Woensdag, december 28, 2005 12:39 |
stilmakend mooi,terugkijkend op het oude,het nieuwe in het vooruitzicht,prachtig ,groetje poky | |
L!@: | Woensdag, december 28, 2005 11:48 |
eerst nog maar genieten van 2005..... ;-) | |
Klaes: | Woensdag, december 28, 2005 11:38 |
met deze mooie poezie ga je 2006 tegemoet groet/klaes |
|
dishesqueen: | Woensdag, december 28, 2005 10:57 |
adembenemend mooi...... | |
erje: | Woensdag, december 28, 2005 10:20 |
in deze dagen mogen herinneringen wel voorbij komen zodra het weer wat warmer gaat worden in 2006 moeten we weer uitzien naar de toekomst maar even denken aan vroeger niks mis mee en trek even warme sokken aan liefs erje |
|
*jessica*: | Woensdag, december 28, 2005 10:20 |
zo onwijs mooi onder woorden gebracht... soms is het denk maar afwachten wat het leven brengt... en denk niet te ver voor uitkijken... liefss |
|
moonwoman: | Woensdag, december 28, 2005 08:44 |
Stilmakend.... Lieve groeten. |
|
pluk de sterren: | Woensdag, december 28, 2005 08:36 |
waanzinnig mooi gedicht en heel goed 2006 toegewenst. groetjes | |
Auteur: remie | ![]() ![]() |
|
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 28 december 2005 | ||
Thema's: |