Sta je wel eens stil bij de dood
dat er na je doodgaan niets nog rest
je wordt gegooid.. over boord
en wordt dan Gods knecht
niets zal je nog weten
niemand om tegen te praten
je kan het dan gewoon allemaal vergeten
en je grafkist beter niet verlaten
die gedachten maken me zo koud
omdat ik nu zo sterk twijfel aan de dood
ga ik gelijk leven in een woud
of in een goot..
het doet me niets meer
misschien heb ik meer geluk in een volgende leven
de volgende keer
probeer ik het nog een keer... het kan me niets schelen..
om het even..