Niemand die me zegt hoe...
Mijn moeder zegt me dit,
mijn vader zegt me dat,
maar niemand vertelt me wat ik had verwacht.
Ze leren me dat één plus één, twee is,
ze zeggen me dat vriendschap heel wat in zich heeft,
maar niemand heeft me uitgelegd wat ik nu heb beleefd.
Mijn hart,
zomaar in twee stukken gebroken,
maar het enige dat ze me leren is koken.
Men vertelt me niet
wat ik ertegen moet doen
is er dan niemand die dit ziet???
- 16 -
mijn vader zegt me dat,
maar niemand vertelt me wat ik had verwacht.
Ze leren me dat één plus één, twee is,
ze zeggen me dat vriendschap heel wat in zich heeft,
maar niemand heeft me uitgelegd wat ik nu heb beleefd.
Mijn hart,
zomaar in twee stukken gebroken,
maar het enige dat ze me leren is koken.
Men vertelt me niet
wat ik ertegen moet doen
is er dan niemand die dit ziet???
- 16 -
Reacties op dit gedicht
| Anouck : | Vrijdag, oktober 26, 2001 16:44 |
| Ik vrees dat je iemand nooit kan leren hoe met een gebroken hart om te gaan. Volgens mij leer je dat nooit, alleen betert het wel wat met levenservaring... Sterkte Liefs Anouck |
|
| bevertje: | Vrijdag, oktober 26, 2001 15:40 |
| Lieverd... leven is zelf ervaren. Alles kan je wel verteld worden, maar je moet zef meemaken... Je moet zelf achter pijn verdriet, maar zeker ook blijdschap komen. het gaat je wel lukken. Want ook al vertellemn je ouders je niet alles, ze zijn er wel voor je als je verdriet hebt... Knuffie bevertje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jeske | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 26 oktober 2001 | ||
| Thema's: | ||