heimelijk geschreeuw
zal er ooit
suiker worden geproefd
doorheen de zure smaak
zal er ooit
veiligheid worden geborgen
als het de ijle stilte raakt
zal er ooit …
ach, laat het maar
pijn knarst doorheen de huid
haalt ieder straaltje geluk
iedere poging tot een glimlach
volledig onderuit
al wat achterblijft
is een heimelijke geschreeuw
die klinkt in dovemans oren
Reacties op dit gedicht
| mums: | Donderdag, december 29, 2005 14:45 |
| dit klinkt bekend. hier is het glas half leeg, nu inzien dat het ook halfvol is liefs mums |
|
| wolkie: | Donderdag, december 29, 2005 13:48 |
| Erg ontroerend mooi | |
| druppeltje: | Donderdag, december 29, 2005 13:37 |
| heel erg mooi maar wel verdrietig hoor liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *zwarte schaduw* | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 29 december 2005 | ||
| Thema's: | ||