door winden gestormd
door winden gestormd
op randen van tranen
balanceer ik emoties
verloren in verwarring
krimpt mijn hart samen
het brein verstrooid
door winden gestormd
voel ik water
als rivieren
stromen
in mezelf kerend
probeer ik de weg
naar mezelf
te vinden
dáár
waar de bron
van het bestaan
geboren is
L!@
Reacties op dit gedicht
| Klaes: | Donderdag, december 29, 2005 21:44 |
| joa, daar moet je zijn laifs,,elze |
|
| Artifex: | Donderdag, december 29, 2005 20:48 |
| Prachtig mooi geschreven, graag gelezen. En het is niet erg als een emotie eens meer uitslaat dan een andere. Alles heeft een functie. Liefs, Artifex. |
|
| Dirk Hermans: | Donderdag, december 29, 2005 19:01 |
| zeer mooi liefs Dirk |
|
| m@rcel: | Donderdag, december 29, 2005 16:05 |
| prachtig mooi Liefs m@rcel |
|
| elze: | Donderdag, december 29, 2005 15:49 |
| joa, daar moet je zijn laifs,,elze |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lia van der Fluit | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 29 december 2005 | ||
| Thema's: | ||