Toen zag ik sterretjes
Toen zag ik sterretjes
Nadat ik met een wrede klap
Niet verder schaatsen kon
Omdat mijn benen
Hoe het kwam toch
ineens de lucht in staken
Wat chocomel
En warme liefde
Hielpen me op de been
Maar een of andere kluns
Zag er weer overheen
En maaide me omver
Het leek het leven wel
Met vallen en weer opstaan
Maar leuk is het niet…
Reacties op dit gedicht
| vivika: | Zaterdag, december 31, 2005 21:10 |
| ik heb pleistertjes voor eventuele wondjes die je opgelopen hebt tijdens het vallen :) goed? | |
| MayadeBij*: | Donderdag, december 29, 2005 18:21 |
| Dancing with the stars on ice in Madagascar? (je moet vernieuwend blijven - het MOET gewoon :) KUS. | |
| m@rcel: | Donderdag, december 29, 2005 18:18 |
| gewoon blijven oefenen. schaatsen is net als lopen eens kun je het.. maar je hebt het prachtig ironisch mooi verwoord Liefs m@rcel |
|
| remie: | Donderdag, december 29, 2005 18:03 |
| hihihih maakte je een pbs...liefs Remie | |
| Miesjellie: | Donderdag, december 29, 2005 17:42 |
| mooie vergelijking zeg! maar gwoon door blijven gaan :) liefss michelle |
|
| Klaes: | Donderdag, december 29, 2005 17:33 |
| voortaan dan maar een stoel meenemen dan? groet/KLaes |
|
| Anneke van Dijk-Ploeg: | Donderdag, december 29, 2005 17:09 |
| that's life..... iedere keer wat anders..... gewoon doorgaan, ooit wordt het Holiday on ice........ namasté, Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: L.Bert |  
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 29 december 2005 | ||
| Thema's: | ||