Onvoorspelbaar.
Het leven,
met vreugde, met pijn,
met verdriet en angst..
En mocht het toch zo zijn dat je één mist
is het dan nog wel zo fijn?
wat als je niet gelukkig bent,
overal zorgen om hebt?
Voel je je dan niet heel klein?
Of als je geen pijn kent,
alleen anderen ziet lijden
kun je dat verdragen,
laat staan je verblijden?
Is het zo niet juist geweldig dan?
Omdat je niets voorspellen kan???
met vreugde, met pijn,
met verdriet en angst..
En mocht het toch zo zijn dat je één mist
is het dan nog wel zo fijn?
wat als je niet gelukkig bent,
overal zorgen om hebt?
Voel je je dan niet heel klein?
Of als je geen pijn kent,
alleen anderen ziet lijden
kun je dat verdragen,
laat staan je verblijden?
Is het zo niet juist geweldig dan?
Omdat je niets voorspellen kan???
Reacties op dit gedicht
| christina: | Vrijdag, oktober 26, 2001 18:39 |
| Sommige dingen ja die zou je graag willen weten Ik zeg wel eens wou dat ik weer 18 was en wist wat ik nu wist Maar ja zo is niet Het leven is geven en nemen En leren te accepteren hoe het komt Liefs Christa |
|
| Steven Vermeulen: | Vrijdag, oktober 26, 2001 16:26 |
| Wat zou het zijn als we de toekomst konden maken zoals we het willen? Zou het dan nog leuk zijn, opwindend?? Juist dat onvoorspelbare maakt het leven zo opwindend, vind ik. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: terixie Megs | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 26 oktober 2001 | ||
| Thema's: | ||