Ik ben mezelf kwijt
Vraag mijzelf regelmatig af, waar is toch die vrolijke meid?
Dat ene, dat mij het afgelopen jaar is overkomen
Heeft een groot deel van mijn echte ‘ik’ weggenomen
Al dat verdriet, angst en die pijn
Zorgt er voor dat ik op de een of andere manier niet meer mezelf kan zijn.

Ik was altijd veel blijer
En ook in alles wat ik deed veel vrijer
Ik wil mijn eigen ‘ik’ terug
en vlug!

Voor de buitenwereld lijk ik wel vrolijk en blij
Maar ergens diep van binnen zit een andere mij
Ik het gevoel dat ik niet alles kan verstoppen onder die vrolijkheid
Dat er soms een stukje ‘ik’ van tegenwoordig er onder vandaan glijdt.
En dat heb ik dus echt liever niet
Want misschien doe ik je er wel mee verdriet
Dat ik zo afhoudend en hard kan zijn
Want al weet je dat niet, dat harde en afhoudende is maar schijn…

Ben bang dat je zo er niet achter komt wie de echte ‘ik’ is
En dat alleen maar door die ene gebeurtenis
Dat is zo ontzettend zonde..

Ik wil aan jou laten zien wie ik nou écht ben
Al is het maar voor één seconde
Zodat je ook de echte ik in mij ken(t)…